ვირთხები გემიდან გარბიან, ანუ რუსეთს ცეცხლი უკიდია და ის ძლიერდება.

2020-ში ყარაბაღში„ჩავარდნის“ შემდეგ, სომეხი ნაციონალისტები თითქოსდა რუსეთისგან დიტანცირების, მისი ღალატის გზას დაადგნენ. ამასთან, სომეხი რა სომეხია წინასწარ გასაქცევი არ განსაზღვროს. ისტორიულადაა ასე. მათ დიდი ხანია უზრუნველყვეს მარშრუტები, „ალტერნატიული აეროდრომები“, მაგ., საფრანგეთისა და ირანის იმედი აქვთ. ყველაზე ეშმაკნი კი კალიფორნიასა და მარსელს მიაშურებენ და უკვე იქ  ამერიკელებისა და ფრანგების სტუმართმოყვარეობით დატკბებიან, როგორც „არცახელი ლტოლვილები“.

სომხების ეს მზაკვრული თამაში მოსვენებას არ აძლევს მათ „ იდეურ ძმებს“ - სოხუმისა და ცხინვალის სეპარატისტებს. მაგრამ რა გზას დაადგნენ ოს და აფსუა სეპარატისტები, უცნობია. განსაკუთრებით გაურკვევლობაში არიან აფსუები. თუნდაც არავინ განდევნოს ისინი აფხაზეთიდან, მათ მოუწევთ სოხუმსა და სხვაგან მიტაცებული ქართველთა სახლებისა და ბინების დატოვება. ამასთან მათი ომამდელი საცხოვრებლები დაცარიელებულ აფსუურ სოფლებში, ხშირ შემთხვევაში, მიტოვებულია. ნორმალური ცხოვრების მოსაწყობად კი მათ არც საშუალება და არც შრომისმოყვარეობა არ გააჩნიათ.

რუსეთთან დისტანცირებისა და კონფრონტაციის პირობებში, რაც დღევანდელი აფსუური გამომძღარ-გათახსირებული ელიტისგან წარმოუდგენელია, ჩვეული რუსული მათხოვრული დოტაციები, რომლითაც წლებია ცხოვრობენ, უეჭველად შეჩერდება. საარსებო წყაროს საკუთარი შრომითა და გონებით მოპოვებას კი უფროსი თაობა გადაეჩვია. პატიოსანი შრომით ფულის შოვნა აფსუათა ახალგაზრდა თაობამ, ძარცვა-მოროდიორობით და პარაზიტიზმით გახრწნილ მშობელთა შთამომავლობამ, ვერ ისწავლა.

აი, ის რამოდენიმე ათასი ოსი, რომელიც ცხინვალში ჯერ კიდევ ცხოვრობს, თავს ვლადიკავკაზს შეაფარებს. აფსუების რუსეთში წასვლა და იქ დასახლება კი მათთვის გამოსავალი არაა, რადგან რუსეთი, ყველა ნიშნით, სიღარიბესა და დიდი არეულობაში იძირება. თავად რუსებსაც მალე მოუწევთ არსებობისთვის კონკურენცია გაუწიონ არა მხოლოდ რუსებს, არამედ ბევრად უფრო შრომისმოყვარე შუააზიელებს და ჩინელებს.

ამასთან, აფსუა ხომ ბუნებით, გენეტიკურად ზარმაცია. ეს თავის დროზე კარგად დაინახა ეთნოგრაფმა თედო სახოკიამ გუდაუთის მიდამოებში მოგზაურობისას. ჩვენ, ვინც აფხაზეთში დავიბადეთ და გავიზარდეთ, კარგად ვიცით ამის შესახებ... ამას დაემატა ის, რომ სეპარატისტებმა აღზარდეს დაკარგული თაობა. ისინი არა მხოლოდ იდეოლოგიურად მოწამლეს, არამედ ცრუ ისტორიითა და ქართველთა სიძულვილითაც. მათ მოუსპეს მომავალი და შეუქმნეს ილუზია, რომ სეპარატისტული პარაზიტიზმი სამუდამოდ გაგრძელდება. ისინი პასუხისმგებელნი არიან იმ დემოგრაფიულ კატასტროფაზე, რომელიც დაატყდა თავს ოსებსაც და აფსუებსაც. ესენი ხომ დღეს უპირობოდ მომაკვდავი კავკასიელი ხალხებია.

ოკუპირებულ რეგიონებში ყვავის კრიმინალი, ნარკომანია, გავრცელებულია ტუბერკულიოზი, სპიდი და სხვა, რაც მუსრს ავლებს აფსუა და ოს ახალგაზრდობას. სეპარატისტული ხელისუფლებების დაბნეულობისა და რუსეთიდან „კვების“ შემცირების პირობებში გახშირდა სისხლიანი დაპირისპირებები ადგილობრივ კრიმინალებს შორის.

თუ რუსეთი, რომელიც „უკრაინის ფრონტზე“ დამარცხებით არის დაკავებული, შეწყვეტს სეპარატისტულ ტერიტორიებთან ურთიერთობას (და ეს ასეც იქნება!), ამასთან, საქართველო არ მოინდომებს სამხედრო გზით ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენას და არ დააჩქარებს აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს რეინტეგრაციას, რეგიონები შეიძლება ქაოსში ჩაეფლონ. ჩვენ ნაკლებად გვაღელვებს ამ დამნაშავეთა ბედი, მაგრამ როგორც კი უკრაინაში მოსკოვის ფიასკო დაფიქსირდება, რაც უეჭველია, საქართველოს თავდაცვის ძალებმა ქვეყნის კონსტიტუციის შესაბამისად, სოხუმისა და ცხინვალის მიმართულებით ბლიც კრიგი უნდა განახორციელონ.

რაც მთავარია, დღეს სეპარატისტებმა ნამდვილად არ იციან, რა გააკეთონ რუსეთის დამარცხების შემთხვევაში. ყველა მათი სასოწარკვეთილი მცდელობა, მიემართათ დასავლეთისთვის და იქ ეძებნათ „კონტაქტები“ და „აღიარება“, ფუჭი გამოდგა. დასავლეთში მათ აუცილებლად თბილისში აგზავნიან.

დღეს აფსუა და ოსი სეპარატისტები სასოწარკვეთილნი ცდილობდნენ, აითვისონ მათთვის ადრე სრულიად უჩვეულო ტერიტორია - რუსოფობია. ეტყობა, მაგალითს იღებენ ყარაბაღელი სომეხებისაგან, რომლებიც უკვე თვალთმაქცურად „რუსული ოკუპაციის“ და რუსულ იმპერიალიზმზე საუბრობენ. ამასთან, მათ თავად რუსეთში საკმაოდ მყარი პოზიციები აქვთ, რასაც ვერ ვიტყვით ერთ მუჭა აფსუაზე.

და თუ აფსუები სამართლიანად იხსენებენ გენოციდს - მუჰაჯირობას, რომელიც რუსეთის იმპერიამ მოაწყო მათ წინააღმდეგ, ოს სეპარატისტებს ამ თვალსაზრისით სალაპარაკო არაფერი აქვთ. 

ვირთხები გამოსავალს ეძებენ, რადგან რუსეთს უკვე უკიდია ცეცხლი და ის გაძლიერდება.