27 января 2021

Бжания и Анкваб заболели или крысы покинули корабль?


Все мы видели беспорядки 23 января, связанные с Навальным, в России. Об этом много сказано, но нас не меньше интересует влияние этих процессов на режимы или общество оккупированных территорий Грузии.

В настоящее время неизвестно, что он будет делать после ухода с поста, но известно, что некоторые из планов сепаратистов, стоящих за армянским лобби, связаны с Путиным и что он намерен присоединить Абхазию к России по «крымскому сценарию». Поэтому никого не удивляет, когда различные российские организации, действующие в Сухуми («Русская община Абхазии», «Черноморская казахстанская армия Абхазия», «Союз абхазских абхазов и ветеранов абхазской войны», решили присоединиться к российским Федерация,, 23 января прошел митинг в поддержку Путина перед посольством России. Инициаторы обратились к народу Абхазии и получили соответствующее разрешение от городской администрации.

21-22 января многие серьезные российские политологи выразили мнение, что ситуация с Путиным не так сильна, как казалось несколько дней назад. По их мнению, дело не только в растущей популярности Навального. Экономический кризис сильно ударил по миллионам граждан России. Особенно страдает молодежь, которая не имеет работы и не видит своей перспективы и перспектив страны в условиях «незаменимого Путина».

Кроме того, из Москвы поступали сообщения о том, что часть российской правящей элиты «тестирует почву» для перехода от Путина к Навальному. Действительно, сколько бы президент России ни продлевал свою политическую жизнь и не ратифицировал для нее конституцию, он близок к старости. Чиновники и функционеры даже понимают, что поддерживать молодого Навального перспективнее. Они особенно поддерживают идею о том, что большая часть молодежи настроена против Путина и за Навального.

В результате сухумский режим решил не торопиться и не уступил Путину. Поэтому, по одной из версий (мол, раньше болели), «президент» Бжания и «премьер» Анкваб внезапно заболели, возможно, потому, что в случае смены правительства в России в будущем они оставят «окно» для маневры.

22 января в администрации Сухуми прошел митинг, на котором обсуждался митинг в поддержку Путина. Мероприятие должно было пройти в российском «Посольстве» 23 января в 13:00. «Посольство» также согласилось на участие. Но на митинге внезапно было решено отказаться от поддержки Путина в целях «защиты здоровья граждан» и до нормализации эпидемиологической ситуации, и вот она.

Как привыкли крысы, сухумский режим сначала убегает с корабля «Владимир Путин», и это тогда, когда корабль еще не покинули представители московской элиты. Поведение мародеров предсказуемо. Однако мы убеждены, что ничто не может спасти оккупационный режим, даже если они клянутся в вечной верности будущему правительству России.

Почему?

Тенденция очевидна.

Недавнее решение Страсбургского суда по Грузии, признавшее этнические чистки грузин (в том числе в Абхазии) и особенно крах проекта «Арцах» (Карабах), показывает, что время сепаратистов и их союзников безнадежно прошло. В то же время мы считаем, что Навальному (или любому постпутинскому правителю) Абхазия бесплатно не нужна, у него во дворе столько «дыр». Сухуми и Цхинвали не нужна поддерживающая Навального молодежь, которая не понимает, почему Россия бросает миллиарды в «черную дыру» под названием «независимые Абхазия и Южная Осетия».

Мы думаем, что позитивные процессы внутри Грузии, России и мира в целом развиваются так быстро, что сегодня должно быть быстрое восстановление Абхазии и Цхинвальского региона, государственный план по организованному возвращению беженцев и другие вопросы, требующие решения.

26 января 2021

გახდნენ თუ არა ავად ბჟანია და ანქვაბი, ანუ ვირთხები გემს ტოვებენ?


ყველამ ვნახეთ ნავალნისთან დაკავშირებული 23 იანვრის მღელვარებები რუსეთში. ამაზე ბევრი ითქვა, მაგრამ ჩვენთვის არანაკლებ საინტერესოა ამ პროცესების ზეგავლენა საქართველოს ოკუპირებილი ტერიტორიების რეჟიმებსა თუ საზოგადოებაზე.

ჯერ კარგად არ ჩანს, შეუყენებს თუ არა წყალს პუტინის მმართველობას ეს მზარდი საპროტესტო პროცესი, მაგრამ ის კი ცნობილია, რომ სეპარატისტთა ნაწილის გეგმები, რომელთა უკან სომხური ლობი დგას, დაკავშირებულია სწორედ პუტინთან და ის გულისხმობს დაახლოებით „ყირიმული სცენარით“ აფხაზეთის რუსეთისთვის მიერთებას. ამიტომ არავის გაკვირვებია, როცა სოხუმში მოქმედმა სხვადასხვა რუსულმა ორგანიზაციებმა («Русская община Абхазии», «Черноморское Казачье Войско Абхазии», «Союз казаков Абхазии иказаков-ветеранов боевых действий» и Фонда развития взаимоотношений междуАбхазией, ЛНР, ДНР и Россией «Отечество») გადაწყვიტეს, 23 იანვარს რუსეთის საელჩოსთან ჩაეტარებინათ პუტინის მხარდამჭერი აქცია. ინიციატორებმა გამოაქვეყნეს მოწოდება აფხაზეთის მოსახლეობისადმი და ქალაქის ადმინისტრაციისგან შესაბამისი ნებართვაც მიიღეს.

21-22 იანვარს რუსეთის ბევრმა სერიოზულმა პოლიტიკურმა ანალიტიკოსმა გამოთქვა მოსაზრება, რომ პუტინის მდგომარეობა არც ისე მყარია, როგორც ჩანდა რამდენიმე დღის წინ. მათი აზრით, საქმე მხოლოდ ნავალნის მზარდ პოპულარობაში არაა. ეკონომიკურმა კრიზისმა ძლიერად დაარტყა მილიომობით რუსეთის მოქალაქეს. განსაკუთრებულად დაზარალდა ახალგაზრდობა, რომელიც უმუშევარია და საკუთარი და ქვეყნის პერსპექტივას ვერ ხედავს „შეუცვლელი პუტინის“ პირობებში.

გარდა ამისა, მოსკოვიდან მოდიოდა ინფორმაცია, რომ რუსეთის მმართველი ელიტის ნაწილი პუტინისგან ნავალნისკენ გადაბარგებისთვის „ნიადაგს სინჯავდა“. მართლაც, რამდენიც არ უნდა გაიხანგრძლივოს რუსეთის პრეზიდენტმა პოლიტიკური სიცოცხლე და ამისთვის ჩეხოს კონსტიტუცია, ის ახლოსაა სიბერესთან. ჩინოვნიკებსა და ფუნქციონერებს კი ესმით, რომ უფრო პერსპექტიულია, მხარი ახალგაზრდა ნავალნის დაუჭირონ. მათ განსაკუთრებით უმყარებთ ამ აზრს ის, რომ ახალგაზრდობის დიდი ნაწილი პუტინის წინააღმდეგია და ნავალნის ემხრობა.

შედეგად სოხუმის რეჟიმმა გადაწყვიტა არ აჩქარებულიყო და თავი არ გამოიდო პუტინისთვის. ამიტომ, ერთი ვერსიით (ამბობენ, მანამდეც ავად იყვნენო), უცებ ავად გახდნენ „პრეზიდენტი“ ბჟანია და „პრემიერი“ ანქვაბი, შესაძლოა იმიტომ, რომ იმ შემთხვევაში, თუ მომავალში ხელისუფლება შეიცვლება რუსეთში, მანევრებისთვის „ფანჯარა“ დაიტოვონ.

22 იანვარს სოხუმის ადმინისტრაციაში გაიმართა თათბირი, რომელზეც იმსჯელეს პუტინის მხარდამჭერ აქციაზე. ღონისძიება უნდა გამართულიყო რუსეთის „საელჩოსთან“ 23 იანვრის 13 სთ-ზე. „საელჩოც“ მონაწილეობაზე თანხმობას აცხადებდა. მაგრამ შეხვედრაზე მოულოდნელად გადაწყდა, რომ „მოქალაქეთა ჯანმრთელობის დაცვისა“ მიზნით და ეპიდემიოლოგიური მდგომარეობის ნორმალიზაციამდე პუტინის მხარდაჭერაზე უარი ეთქვათ და აქვია გადაედოთ.

ყველაფერი გასაგებია.

ისე, როგორც სჩვევიათ ვირთხებს, სოხუმის რეჟიმი პირველი გარბის გემიდან „ვლადიმირ პუტინი“ და ეს მაშინ, როცა ეს გემი ჯერ არ დაუტოვებიათ მოსკოვის ელიტის წარმომადგენლებს. მოროდიორებისთვის პროგნოზირებადი ქცევაა.  თუმცა, დარწმუნებულნი ვართ, რომ საოკუპაციო რეჟიმს ვერაფერი ვერ გადაარჩენს, თუნდაც საუკუნო ერთგულების ფიცი დადონ რუსეთის მომავალი ხელისუფლების წინაშე.

რატომ?

ტენდენცია სახეზეა.

საქართველოზე სტრასბურგის სასამართლოს ამასწინანდელი დადგენილება, რომლმაც აღიარა ქართველთა ეთნიკური წმენდა (მათ შორის, აფხაზეთშიც) და განსაკუთრებით პროექტ „არცახის“  (ყარაბაღის) კრახი აჩვენებს, რომ სეპარატისთა და მათ დანქაშთა დრო უიმედოდ წავიდა. ამასთან, ვფიქრობთ, რომ ნავალნის (ან ნებისმიერ პოსტპუტინურ მმართველს) აფხაზეთი უფასოდაც არ სჭირდება, იმდენი აქვს „სახვეტი“ საკუთარ ეზოში. სოხუმი და ცხინვალი არ სჭირდებათ ნავალნის მხარდამჭერ ახალგაზრდობას, რომელსაც ვერ გაუგია, რატომ ყრის რუსეთი მილიარდებს „შავ ხვრელში“, რომელსაც „დამოუკიდებელი აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი“ ჰქვია.

ვფიქრობთ, პოზიტიური პროცესები როგორც საქართველოს შიგნით, ისე რუსეთსა და ზოგადად მსოფლიოში ისე სწრაფად ვითარდება, რომ დღესვე უნდა არსებობდეს აფხაზეთისა და ცხინვალი რეგიონის სწრაფი აღდგენი, დევნილთა ორგანიზებული დაბრუნებისა და სხვა გადასაჭრელი ამოცანების სახელმწიფო გეგმა.


25 января 2021

Навальный - Russisches Schwein

 

Кагда говорим о оппозиционность и демократичности Навального, хочу напомнить, что нет «двух русских» (Пуришкевича, Глушкова и Льва Толстого). Кто бы ни правил Россией, он был, есть и останется врагом Грузии и цивилизованного мира. У европейских колонизаторов было выражение: «Хороший индеец - мертвый индеец». Я не призываю к убийству россиян (мы не можем быть такими, как они!), но цивилизованной и демократической России история не помнит и мы не можем надеяться на реформированную Россию Навального. Каждая нация сама выбирает форму и содержание управления, опираясь на свой психо-генетический багаж и имеет то правительство, которого она заслуживает. Примечание: Russisches Schwein (русская свинья) в немецком языке не появилось без причины. Таким образом, давайте отбросим ловушку «дружественной и демократической России» и соответственно оценим страну, которму Лаврентий Берия подарил ядерное оружием, чем она шантажирует мир и трезво отценим возможности Навального, который 2008 г. поддержал войну с Грузией... Теперь, когда Навальный противостоит Путину, это не означает, что в данном случае «Враг моего врага - мой друг».

24 января 2021

სტრასბურგის სასამართლოს დადგენილება


სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილება (21.01. 2021 წ.) ერთადერთი საერთაშორისო დოკუმენტია, სადაც რუსეთი პირველადაა მხილებული და დადანაშაულებული ამ 220 წლის მანძილზე საქართველოს წინააღმდეგ განხორციელებული აგრესიის, ოკუპაციისა და ქართველი ერის ეთნიკური წმენდის გამო.

გეორგიევსკის ტრაქტატის დარღვევის, სამეფოს გაუქმების, ბაგრატიონთა დინასტიისა და ეკლესიის განადგურების შემდეგ ქართველ ერს ერთი დღე არ შეუწყვეტია ბრძოლა რუს დამპყრობელთან როგორც პირდაპირი ომის, აჯანყებებისა და თავგანწირვის სახით, ასევე სხვა მეთოდებით - ლიტერატურაში, ხელოვნებაში, მეცნიერებაში, ეკლესიაში.

მაგრამ რუსთან ტოტალური დაპირისპირება არ გამოგვდიოდა, რადგან მოღალატენი, კოლაბორაციონისტები, კომფორმისტები ხშირად სჭარბობდნენ ერის ჯანსაღ და აქტიურ ნაწილს და მტერი ახერხებდა ჩვენს დამორჩილებას, რის გამოც ქვეყანა სისხლისგან იცლებოდა, სულიერი და ფიზიკური გადაგვარების ზღვარზე ბალანსირებდა. ის რად ღირს თუნდაც, როცა ფაშიზმ-კომუნიზმის სატანისტურ დაპირისპირებას თითქმის 400 ათასი ქართველი შეეწირა, რაც მოსახლეობასთან პროცენტულ მიმართებაში ერთ-ერთი პირველი იყო მაშინდელ მსოფლიოში. ეს ხომ გენოციდის გამოცხადებული ქრონიკა გახლდათ?!

ცხადია, სტრასბურგის უმნიშვნელოვანესი დოკუმენტი პირდაპირ ვერ შეეხება ყველა იმ დანაშაულს, რომელიც რუსეთის სახელმწიფოს საქართველოში აქვს ჩადენილი და თუნდაც ყველაზე სისხლიმღვრელ 1992-93 წწ. რუსეთ-საქართველოს ომს და მის შედეგებს, მაგრამ ის ჩვენი ერისთვის ძლიერი პრაქტიკული და მორალური ფაქტორი, სამომავლო სამართლებრივი ნაბიჯების საფუძველი, ბრძოლის ველზე ორი საუკუნის მანძილზე დაღუპულთა და დღევანდელ ვეტერანთა ღვაწლის დაფასება გახლავთ, რაც უცილობელი გამარჯვებების საწინდარია.

სლავ-მონღოლ-ტუნდრის ნაზავზე (რომელსაც ისტორიის ირონიით რუსი ჰქვია) უფრო დიდი მტერი საქართველოს არ ჰყოლია მისი არსებობის მანძილზე, მაგრამ დღევანდელი თაობა, ახალი ქართველები, - როგორც წინაპართა ღირსეული მემკვიდრენი, - მომავალს ოპტიმიზმით ვუმზერთ.