ცხადია, იმ ქვეყნებში, საიდანაც ისინი არიან, შესაბამისი სიფრთხილით აღიქვამენ ამგვარ ინიციატივებს, მაგრამ რადგან ეს ეთნიკური უმცირესობები იარაღით ხელში არ იბრძვიან საკუთარი მთავრობების წინააღმდეგ და სახელმწიფოს შემქმნელ ერს აჯანყებებსა და გენოციდს არ უწყობენ, - იაპონია, თურქეთი, იტალია, შვედეთი და ა. შ., - ლოიალურად ეკიდებიან უმცირესობათა მსგავს სეპარაციას. დემოკრატიულ საზოგადოებაში არავის უშლის ეს ხელს.
გასაკვირი არაა, რომ ტურნირის ჩატარების ფაქტით აფსუთა აღფრთოვანებას საზღვარი არა აქვს. იზოლაციაში ცხოვრება ცუდი რამაა და თავის ჭიას ახარებენ. თავად ამ ე. წ. ჩემპიონატზე, რომლის წინააღმდეგი სრულებით არ გახლავართ, შემდგომში შეძლებისდაგვარად მოგითხრობთ და შევეცდები იმის დადგენას, დაარღვია, თუ არა იმ 350-მდე უცხოელმა (მათ შორის, ჟურნალისტმა), რომლებიც აფხაზეთში ჩავიდნენ, ჩვენი კანონმდებლობა და როგორ იმუშავა წინმსწრებად ამის პრევენციისთვის საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრომ.
აქ კი პატარა სენსაცია მინდა გაუწყოთ.
აფსუებმა (ჰოი და, საოცრება!) იაპონელი კორეელების ნაკრებში "ნათესავი აფხაზი" აღმოაჩინეს - ვინმე შოთა აიბა ქალაქ ტაგავადან! თურმე, ამ ფეხბურთელსაც ძალიან გახარებია, მისი გვარი აფსუურს რომ დაემთხვა, მაგრამ "აფხაზობისგან" შორს დაუჭერია. უთქვამს: "Ксожалению, я не абхаз, но горжусь тем, что мои имя и фамилия совпадают с абхазскими. Никогда раньше не слышал об Абхазии и абхазах".
მაგრამ სხვისი გვარებისა და ეროვნების, სხვისი ტერიტორიის, ისტორიისა და კულტურის ქურდ-ბაცაცა ხალხს ეს გააჩერებდა?! თავი არ დაუნებებიათ იაპონელ-კორეელი "აფხაზისთვის", მიუყვანიათ ადგილობრივი აიბები, თხის დაკვლასაც დაპირებიან და ა. შ. მოკლედ, ჯერ უცნობია, რით დამთავრდება ეს ამბავი.
