რუსეთ-საქართველოს 1992-1993 წწ. აფხაზეთის ომისა და მის შედეგად განხორციელებული ქართველთა გენოციდისა და ეთნიკური წმენდის საინფორმაციო უზრუნველყოფა, უნდა ვაღიაროთ, დღეს სახელმწიფოს მხრიდან ჩავარდნილია. მთავრობაში ეს საკითხი საერთოდ მიავიწყდათ. წინა წლებში ამ თვალსაზრისით საკმაოდ აქტიურობდნენ საგარეო უწყება და აფხაზეთის ა/რ სტრუქტურები, მაგრამ დღეს, როგორც ჩანს, მათთვისაც არაა პრობლემა აქტუალური. ჩვენი ერის ტრაგედია მივიწყებულია არა მხოლოდ უცხოეთში, არამედ აქაც. აფხაზეთის სტრუქტურების თაოსნობით ადრე გამოდიოდა მრავალი იაფი და ხელმისწვდომი მასალა, რომელიც საზღვარგარეთაც ვრცელდებოდა. სამაგიეროდ დღეს იბეჭდება 80-100 დოლარიანი ნოსტალგიური ალბომები თემაზე - რა ლამაზია აფხაზეთი. ამის წინააღმდეგი არავინაა, მაგრამ მათი მარგი ქმედება მიზერულია.
არადა, ადექვატური მიდგომების შემთხვევაში, სწორედ აფხაზეთის ა/რ უმაღლეს საბჭოსა და მთავრობას მოეთხოვება ამ მიმართულებით შესაბამისი პროპაგანდის ორგანიზება, მასალების გავრცელება, ოკუპირებულ ტერიტორიაზე ადამიანის უფლებების დარღვევის ნებისმიერ შემთხვევაზე მწვავე რეაგირება და საერთაშორისო ორგანიზაციების ინფორმირება.
თუმცა, რაზე ლაპარაკი, როცა გალში ქართული ენის აკრძალვაზეც კი ამ სტრუქტურებს, ფაქტიურად, ხმა არ ამოუღიათ და მხოლოდ სამოქალაქო საზოგადოების აქტიურობის შემდეგ დაფაცურდნენ.
კიდევ ერთი. რატომ არ აყენებს აფხაზეთის ა/რ ხელისუფლება პროკურატურის მიერ მრავალი წლის წინ გამოძიებული მასალებისთვის შესაბამისი სამართლებრივი მსვლელობის მიცემის საკითხს? რა უნდა იყოს ამაზე უფრო აქტუალური?
უნიჭო და ეპატაჟურ პროექტებს დაანებეთ თავი და ის სახსრები, რომლებიც თითოეული ქართველის ჯიბიდან იკრიფება, საქმეს მოახმარეთ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий